Kantonrechtersformule of transitievergoeding?
De kantonrechtersformule was een formule die rechters hanteerden om de ontslagvergoeding te berekenen bij ontslag via de kantonrechter. De formule was: a x b x c = ontslagvergoeding. A staat voor het aantal (gewogen) dienstjaren (in een notendop). B is de beloning per maand. C is de correctiefactor. De uitkomst halveert bij een 0,5 en verdubbeld bij 2. Welk getal ingevuld wordt bij c, hangt af van omstandigheden zoals verwijtbaarheid etc. Deze formule was dus door kantonrechters ontwikkeld. Wordt nu de kantonrechtersformule of transitievergoeding toegepast? Vanaf 1 juli 2015 is deze formule afgeschaft (en wordt dus niet meer toegepast) en is de zogenaamde transitievergoeding daarvoor in de plaats gekomen. 

Wat is een transitievergoeding?
Wanneer je wordt ontslagen heb je in principe recht op een transitievergoeding. De hoogte van de transitievergoeding wordt berekend op basis van de arbeidsduur (dit is het aantal jaren dat je hebt gewerkt bij je laatste werkgever). Een transitievergoeding krijg je als je werkgever je ontslaat of jouw contract niet verlengt. Is een transitievergoeding dan ook automatisch verplicht bij een vaststellingsovereenkomst? En is de kantonrechtersformule of transitievergoeding voordeliger?

Ontslag via een vaststellingsovereenkomst
Een ontslag kan via een aantal manieren plaatsvinden. Eén manier is ontslag via een vaststellingsovereenkomst. Dit is een overeenkomst waarin de werkgever en de werknemer de afspraken rond het ontslag vastleggen en waarmee de werknemer dus in feite mee instemt. Welke afspraken dit zijn, mogen de werkgever en de werknemer beslissen. Als je samen hebt afgesproken dat je een transitievergoeding zult ontvangen na het ontslag, dan zal dit ook vastgelegd moeten worden in de vaststellingsovereenkomst.

Wordt de kantonrechtersformule helemaal niet meer gebruikt?
De kantonrechtersformule wordt heel soms nog gebruikt als handvat bij ontslag met wederzijds goedvinden, maar heeft dus geen wettelijke grondslag en wordt niet meer toegepast door de rechters. Voor een ontslag met wederzijds goedvinden is altijd instemming van de werknemer vereist. Dit ontslag wordt dan vastgelegd in een vaststellingsovereenkomst. Hierin leggen de werkgever en de werknemer vast onder welke voorwaarden het ontslag plaatsvindt. De hoogte van de ontslagvergoeding kan dan aan de hand van de transitievergoeding (of in sommige gevallen de kantonrechtersformule) worden berekend. Waar gaan werkgevers van uit, de kantonrechtersformule of transitievergoeding? Bijna altijd hanteren werkgevers de transitievergoeding als uitgangspunt voor onderhandelingen bij een vaststellingsovereenkomst (ontslag met wederzijds goedvinden), omdat de vergoeding via de kantonrechtersformule een stuk hoger ligt dan de transitievergoeding.